Griekeland toegang geweigerd

15 februari 2017 - Zákinthos, Griekenland

Hallo ik ben, Leonie en ik ga samen met mijn ouders en mijn oudere broer op reis naar een Grieks eiland, Zakhynthos. Ik kijk er niet echt naar uit want door deze reis ben ik mijn vriend kwijtgeraakt. Thuis is het ook een hel. Mijn vader flipt een hele tijd en vraagt of we onze paspoorten mee hebben en of hij wel genoeg geld mee heeft. Ik word er zot van...

Hotel AtlantisIk ben in Griekenland Op het eiland Zakhynthos. We logeren in Hotel Atlantis en er is een mega groot zwembad en een mega chille gamersroom. Ik ben zeker waar ik mijn tijd vooral ga doorbrengen, in de gamersroom natuurlijk!!!  Mijn broer gaat hele dagen aan het zwembad zitten luieren. Elke vakantie houden mijn ouders dezelfde toespraak: 'samen blijven en vooral niet zonder ons in te lichten naar het strand gaan.

' Oké, daar gaan we dan’ zei mijn papa. Ik liep naar mijn kamer en smeet mijn spullen op de grond. Dan liep ik mijn kamer uit om te zoeken naar de gamersroom. Ik vond er 2, de yodagamersroom en de mariogamersroom. Ik ging naar de Yodagamersroom omdat er daar de leukste games stonden dacht ik. Ik ging naar binnen en zag mijn lievelingsgame staan.  De Superyodafitegame.  Ik speelde tot er ineens iemand op mijn schouder tikte. Ik schrok. ‘Ik ben Len’ zei hij.’ Ik ben de baas over deze ruimte en ook de andere ruimte hiernaast’. Hij gaf me een bandje voor het gametornooi. ‘Ik heb gezien dat je wel goed bent.’ Ik zei dankjewel en liep naar buiten. Ik was van plan om naar het strand te gaan samen met mijn broer. Ik vond mijn ouders samen met mijn broer terug aan het zwembad. Ik vroeg aan mijn ouders of we naar de zee mochten. ‘Oké’ zei papa.

strandEenmaal aangekomen op het strand ging ik tot aan mijn knieën in het water. Ik zag daar ineens een klein rubberen bootje ik dacht dat het kinderen waren. Wat later keek ik opnieuw en zag ik dat er heel erg veel volk op zat. Toen wist ik dat het vluchtelingen waren die in dat bootje zaten. Er was heel veel rumoer was op het bootje, kinderen die huilden, mannen en vrouwen die hun kind probeerden te beschermen, kinderen die hulpeloos om hulp schreeuwden, mannen en vrouwen die vluchtelingenuit de boot sprongen om op tijd op het strand te geraken. Ik dacht niet na en zwom nog dieper om een meisje dat daar alleen in het water zat te helpen. Ik was dicht genoeg om het meisje te helpen maar ze wou haar hand niet geven. Ik zwom nog dichter naar haar toe en pakte haar bij haar armen. Dan klemde ze zich aan mij vast. Vlak voor ik terug mijn voeten kon zetten pakte het water de overhand. Het werd koud ik verloor kracht, ik kreeg druk op mijn longen. Ik kon amper ademen. Ik werd misselijk en riep naar mijn broer. Mijn broer hoorde mijn geroep en kwam naar mij muniatoe gezwommen. Hij hielp mij en het meisje aan wal. En vroeg mij wat mij in hemelsnaam bezielde om in het ijskoude water te gaan. Hij zij dat ik best met het meisje naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis moest gaan en dat deed ik. Gelukkig was er een ziekenhuis op wandelafstand van het strand. Ik kwam binnen in de spoed toen ik besefte dat ik amper Grieks kon. Gelukkig konden ze in het ziekenhuis ook Engels. Het meisje toonde zware onderkoelingsverschijnselen. Er werd eten gebracht en ze werd in een warm deken gewikkeld. De dokter zei dat ik ziekenhuisgerust naar huis kon gaan. Ik vroeg of ze haar contactgegevens op een papiertje kon schrijven en of de dokter kon zeggen op welke kamer ze lag. Nadat dat allemaal gebeurd was ging ik naar het hotel. Mijn moeder vroeg of alles oké was met het meisje. Ik  antwoordde dat ze buiten levensgevaar was maar dat ze nog een aantal dagen ter observatie in het ziekenhuis moest blijven.

Dagen ging ik op bezoek bij haar en we werden super goede vriendinnen. Toen we terug naar België gingen hadden mijn ouders er voor gezorgd dat er nog een vijfde vliegticket was waarmee Munia mee kon naar België. Toen we in België toekwamen gingen we naar Brussel en daar zorgde we voor papieren. Munia ging naar een gastgezin waar ze voorlopig verbleef terwijl de diensten van buitelandse zaken op zoek ging naar haar familie.